Koniec [PB]

Annie

Nie bijcie mocno...

To mnie zabija.
Wskazówka coraz szybciej tyka.
Rozpaczliwe pragnę rozumu łyka.
Każdy dzień, przynosi mi
Coraz mniej swobody, mniej sił.
Choć wiem, że to złe,
Że zabije to kiedyś mnie,
Nie potrafię już tego zatrzymać.
Od wścibskich spojrzeń się migać.
Czasem nadchodzą myśli te,
Że tak ma każdy,
I każdy tego chce.
Ale nie...
To tylko wredne pozory,
które wciąż mamią mnie.
Nie słucham już, co mówicie.
Zostawcie mnie, to moje życie.
Zabija mnie to, co mnie żywi...

przepraszam za brak rymów w niektórych miejscach, ale nie chciałam by wyszło na siłę rymowane.
Shell mnie chyba zabije za ten wiersz, bo był taki czas, co się nawet nie odzywała za coś...
Ale mam nadzieję, że teraz tego nie zrobi. :hamster_smile:

wiedzma

Tak sobie mi się podoba... Za bardzo zależało ci na tych rymach. Ukryłaś przez te starania sens wiersza. A to nie jest dobre.

Shelley

nie podobają mi się rymy. Jak to czytam to za bardzo nie wiem o czym to jest, dopiero przy głębszym zastanowieniu się.