Piosenka nieznanego autora [PR]

inwencja_twórcza

Pod nosem nuciłam piosnkę życia mego
Palcami dotykając stronic księgi nut zaczarowanej
W snach i marzeniach, w gwarze i milczeniu
Czując jak usta poruszają się w rytm melodii niezapomnianej.
Dziś to się kończy, co wczoraj zaczęło
Otwiera drzwi przyszłości niejasnej w istocie
Wiem co przede mną. Jednak wciąż się boję,
Tańcząc do upadłego, nie znając kroków.
Tak w progu raju raz kolejny stoję
czekam na cud, który w waszym milczeniu
objawi się wówczas kiedy tylko powiem...
Wiem, że powinnam, jednak wciąż nie mogę.

To nie wystarczy, rzec do samego cienia,
Słyszeć echo odbite od pustych ścian
Trzeba chcieć powiedzieć umiem
Trzeba chcieć wyśpiewać nie wiem,
Gdy właśnie to chce usłyszeć wiatr.

Liczę na szczere wypowiedzi. Wytykajcie mi wszystkie błędy.

Wujek Donald

Całkiem ciekawy utwór to trza Ci przyznać. Mógłbym się przyczepić do dziwnego rytmu, ale się nie przyczepię, bo ten rytm - nie rytm pasuje. Jak dla mnie to jest całkiem niezły wiersz z trochu głębszym sensem i właściwie... to mi się podoba i tyle ^^

Annie

Moim zdaniem świetne. Nadawało by sie na poezję śpiewaną. Ma głębie i coś w sobie, że jest niesamowite. Moim zdaniem błędów brak. ;]

szakala

Sasza

mnie się tam podoba.
rytm mi nie przeszkadza. Rytm, lub raczej jego brak. Nie wiem co powiedzieć, bo według mnie tutaj niemal wszystko gra.
Fajny pomysł.

wiedzma

Ten wiersz nie ma rytmu. Jest taki niechlujny. Ale jeśli chodzi o bogactwo językowe to bardzo mi się podoba.