Blask pięknej świecy...

Mr.Sin

Gdy słysze ten martwy głos
I żyletka mineła żyłe o włos
Po policzku poleci kilka łez
Już nie czuje jak pachnie bez
Mało widzew życiu życia
Same sekrety do ukrycia
Wszystkiego mi brakuje
Miłości od dawna nie czuje

Wciąż brak sensu życia
Tylko wódka jest na stole
Nie zrobie nic bez picia
I tak żyje w chorym kole
Gdy nagle świeca się pali
W głowie rodzi się pytanie
Damska ręka w ryj wali
Jednak wróciłaś kochanie?

Widzisz myślałem że Cię straciłem
Dlatego tyle przez ten rok wypiłem

A jak ten wyszedł?

Sheaim

Nie wiem, czy to ja, czy to Twoje wiersze są morderczo ciężkie i pesymistyczne? ;]
Nawet nieźle, ALE:
Popracuj trochę nad treścią, bo równie ciężkie przesłanie możesz przekazać w lżejszych słowach, które czytacza nie wbiją od razu w ziemię.

Mr.Sin

Lubię tak pisać. Wole pisać trudniejszą formą, niż iść na łatwizne...

Sheaim

Problem w tym, że właśnie idziesz na łatwiznę ^^
Zapewniam cię, dużo trudniej napisać wiersz słowami jak z bajek dla dzieci a przesłaniem wbijający w ziemię i poprawiający z buta.
Zobacz chociażby Kofty "Rozmyślania na Dworcu". Bardzo pouczające ;]

Lutnik Junior

Ja tu wtrącę coś od siebie. Pan Mr. Sin jest zwolennikiem satanizmu laveyańskiego. On po prostu lubi pisać ciężko i miażdżyć i wgniatać w ziemię.

Mr.Sin

Dokładnie...
Zresztą jak za przeproszeniem ,,Ku**ę" naziemy ,,delikatną panienką sprzedającą cnote za worek złotych monet od cudownych brodatych krasnali w krzakach magicznej jagody" nie zmiania to faktu o kim mówimy...