Muzeum [PB]

Sheaim

Ściana wapnem pobielana
przed nią szara ziemia
w ścianie już nie widać cegieł
wszystko zarósł kurz.

Jednak widać nadal dziury
setki dość głębokich dziur
oraz zaciek stary rdzawy
którego nie zostawił kurz.

Pod tą ścianą leżą kości
sprzed już wielu, wielu lat
stare, szare, poczerniałe
ze śladami starych ran.

Czasem wśród nich rdzawa kula
błyśnie starym żelazem
czasem odrobina prochu
zaczernieje wśród czaszek.

Kości stare, pożydowskie
kule są zaś hitlerowskie
albo stare, posowieckie
pordzewiałe pamiątki przeszłości

Leżą pod ścianą w muzeum
starym, zakurzonym
nikt już nie pamiętał kto,
gdzie ani dlaczego zabijał.

Wokół muzeum leżą ruiny
tyka licznik geigera
stuka zepsuty taktomierz
płynie zielona rzeka

Z miast już nic nie zostało
oprócz starego muzeum
co krzyczy nie głosem, lecz eksponatami
o starej ludzkości dramacie.

Bo ludzie pozapominali
co działo się w przeszłości
i zniszczyli siebie nawzajem
z powodu tych samych zaszłości.

Annie

Nie ma rymów, ale jest ciekawy.
Ostatni wers niestety kompletnie mi nie pasuje. "Zaszłości" są takie.. dziwne troszkę.