Śmierć [PB]

Villemo

Śmierć

Nadchodzi zaskakująco cicho,
Gdy nikt jej nie wzywa.
Mimo, iż nie czuje się zaproszona,
Nie jest ani odrobinę speszona.
Przychodząc na miejsce, odkrywa płaszcz,
Pod którym kryje dusze ludzkie.
Robi szybko, to co do niej należy.
Zapina swoje czarne nakrycie,
Wysoko, aż pod szyję,
Pod którym kryją się radości i nadzieje,
Smutek i ból,
Przykrości i wzruszenia.
Pomimo tych wszystkich uczuć,
Odchodzi w ciszy i skupieniu.
Dalej wykonuje swoją powinność,
Z twarzą niezwykle kamienną.

Annie

Bardzo ładny, emocjonalny wiersz. Gdzieniegdzie się rymuje, więc fajnie. Bardzo mi sie podoba.

Sysia

ładny, raczej bez rymów, dogłębne i otwarte przesłanie :)

wiedzma

Ładny, ale nie niezwykły. Czegoś brakuje... Rymy są, ale mają zły układ popracuj nad ułozeniem graficznym wiersza. Rym pod rymem, albo co drugi.

Alex

Razi mnie to strasznie, kiedy autor nie może się zdecydować, czy rymy mają być, czy też nie. Albo wiersz jest biały, albo z rymami. Innej opcji nie ma.
Ogólnie ładnie ujęte słowa, podoba mi się, tylko to zarymowanie zbiło mnie z tropu ;)

Coccaine

Bardzo mi sie podobał :). Powiem szczerze, że fajne jest to, że nie jest ani do końca biały, ani rymowany. Ma w sobie jakiś fajny klimat, taką prawdę. Nigdy sobie tak śmierci nie wyobrażałam, a jednak teraz, po przeczytaniu twojego cudeńka mam wrażenie, że ona tak wygląda. Przekonałaś mnie, bravo! :)

Villemo

Dzięki ;)
Ogólnie na początku koncepcja była taka, że nie miał mieć żadnych rymów.
Tylko jakoś tak się złożyło...^^