*** [PR]

wiedzma

Bez tytułu.

Odwróć się proszę
I spójrz co stworzyłeś.
Jaki za ciebie ciężar noszę,
Co na krzyżu wyryłeś

Posłuchaj szeptów sumienia
Co w każdej chwili może skonać
Nie szukaj obcego ramienia
By problem swój pokonać

Znajdź, nie szukając
Obcych sobie wartości
Przypatrz się, nie mrugając
Bo zatrzesz widok miłości

Pamiętasz, to wspomnienie?
Kiedy zabiłeś człowieka.
Pamiętasz, te cierpienie?
Które wyrządziłeś sobie.

Teraz nie chcesz wierzyć,
Bo nie zobaczyłeś jak wstaję.
Ślepy nawet nie chcesz widzieć,
Jak co roku zmartwychwstaję.

ladyironia

Piękny jest! Naprawdę, bardzo uczuciowy i dobitny... nawet dla mnie, która coraz bardziej zastanawia się nad ateizmem. Pięknie oddane emocje.

Jednak mam parę zarzuceń od strony technicznej:

Chyżwar

Bardzo ładnie. Tylko nie mam już co oceniać, bo wszystkie błędy już wyłapała ladyironia. Zostaję mi tylko podsumować:
Naprawdę piękny wiersz. Oskarża rzeczywistość, apeluje do nas o zmniany. Przemawia do czytającego, nie pozostawiając go obojętnym wobec wiersza.
Musiałaś się nieźle napracować, ale wynik widzisz sama.
Good job!

Annie

Piękny wiersz. Taki religijny i uczuciowy. A przede wszystkim mądry ;]

wiedzma

Dzisiaj miałam wenę. Odwiedziłam mnie po tym jak napisałam rymowankę dla niej! xD

Dziękuję za opinie (zwłaszcza te błędy od ladyironii). Cieszę się, że Wam się podoba.

Sysia

Mal

kurcze dopiero teraz zauważyłem ten wiersz, a jego piękno niesamowicie poprawiło mi humor (:
jedynie tego rymu mi tam brakuje ale pomijając to jest cudowny!

Lutnik Junior

powiem tak- genialny
Mal, ty masz coś wrzucić. Wiesz chyba o co chodzi